Duo enim genera quae erant, fecit tria.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Sed mehercule pergrata mihi oratio tua. Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Inquit, respondet: Quia, nisi quod honestum est, nullum est aliud bonum! Non quaero iam verumne sit; Itaque contra est, ac dicitis; Duo Reges: constructio interrete.

Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?
Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint.
Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum.
Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit.
Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur.
Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita?

Sic, quod est extremum omnium appetendorum atque ductum a
prima commendatione naturae, multis gradibus adscendit, ut
ad summum perveniret, quod cumulatur ex integritate corporis
et ex mentis ratione perfecta.

Amicitiae vero locus ubi esse potest aut quis amicus esse
cuiquam, quem non ipsum amet propter ipsum?

Eamne rationem igitur sequere, qua tecum ipse et cum tuis utare, profiteri et in medium proferre non audeas?

Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt.
Est autem situm in nobis ut et adversa quasi perpetua oblivione obruamus et secunda iucunde ac suaviter meminerimus.
Bork
Videmus in quodam volucrium genere non nulla indicia pietatis, cognitionem, memoriam, in multis etiam desideria videmus.

Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Praeclare hoc quidem. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.

A villa enim, credo, et: Si ibi te esse scissem, ad te ipse venissem. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Quorum altera prosunt, nocent altera. Age, inquies, ista parva sunt. Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;

Bork: Ergo omni animali illud, quod appetiti positum est in eo, quod naturae est accommodatum.
In schola desinis.: De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari.
Bork: Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit?
Praeclare hoc quidem.: Hoc tu nunc in illo probas.
Bork: At tu eadem ista dic in iudicio aut, si coronam times, dic in senatu.
Ut pulsi recurrant?: In motu et in statu corporis nihil inest, quod animadvertendum esse ipsa natura iudicet?